گفته کنت دوگوبینو درباره کوروش کبیر

شاهنشاهی هخامنشی ( دولت آزادگان ) به دقیق ترین معنی این کلمه بود . بزرگواری و راستی و صفای باطن و حسن التزام و احساس مسئولیت و لطف روابط اجتماعی با دینی شریف ، صفات برجسته دوره هخامنشی بود و همه آن ها در هنر این دوره تجلی کرده بود . کنت ( دوگوبینو ) دانشمند بزرگوار که کتاب تاریخ ایران را تدوین کرده چنین می گوید : "شکی نسیت اثری که از کوروش در عالم مانده بهترین و سودمندترین گنجی است که از یک انسان باقی و جاویدان مانده و در افکار و ارواح چندین میلیون انسان در ادوار مختلفه کارگر بوده و خواهد بود . از عهد کوروش تا امروز روزگار به تکرار آمده و گذشته و ملل و دول یکی بعد از دیگری متناوبا موجود و معلوم شده و از بعضی هم اثری نمانده ولی میراثی که از کوروش مانده و تمام ملل باید از آن بهره مند شوند و نسلا و بعد نسل وراث و حائز آن باشند . هنوز درست و پایدار مانده و نام کوروش پیشاپیش بهترین یادگاری های گرانبها خطور می کند . هرجا که تمدن غرب و شرق استوار شود ، نام این پادشاه بزرگ آسیایی از دهان به گوش و از گوش به مغز می رسد."